Dagelijks was ik op de luchthaven van Deurne aan te treffen, was ik niet aan het vliegen dan zat ik daar in de cafetaria van de Remi Tjolle.

In die tijd bestond er een vliegschool onder de naam “SOTRAMAT” of beter gekend Sotramat Flying School die destijds ook een felle opgang kende wegens het strikt belijd van ene Tony van Grieken een ex militair vlieger. Sotramat was een neven activiteit van een groot Antwerps bedrijf.

Daar was ik ingeschreven en nam regelmatig vlieg lessen bij Tony van Grieken, instructeur en ex-militair piloot die aan het hoofd stond van de vliegschool.

Inmiddels had ik al opgemerkt dat een nieuwe leerling, een zekere Frans van den Bergh, ook regelmatig bij van Grieken les nam. Hij was zowat in de dertig en bleek een zeer druk leven te hebben. Hoogstwaarschijnlijk een zakenman. Steeds keurig gekleed in een driedelig pak en onder de arm een lederen mallet. Hij kon niet verhinderen dat zijn plat gekamde zwarte haren met een bles op zijn voorhoofd, met zijn zware zwarte bril hem een streng maar correct opzicht gaf.

Hij kwam steeds gehaast binnen en verdween even snel na zijn uur- vliegpraktijk. Hij gunde zichzelf niet de minste onderbreking, "Time was money".

Zo ging het weken zelfs maanden aan een stuk, tot op een dag dat ik in de Bar me tegoed zat te doen aan een koffie dat Fr v.d. Bergh me vroeg of hij mocht komen bijzitten.

Het gesprek ging over het vliegen en nog eens over vliegen en wat we er allemaal mee zouden gaan aanvangen als we de nodige brevetten op zak zouden hebben.

De keer daarop spraken we af om ons na de les in de Bar van de luchthaven te treffen. Alzo ontstond er algauw een goede band tussen ons beiden, we konden goed communiceren en zaten op een gelijke frequentie wat ons ideaal en dromen betrof.  

 

Fr v.d. Bergh was een betrouwbaar en gerenommeerd vastgoedmakelaar. Hij deed zaken zowel in België als in het buitenland, voornamelijk met Italië en Spanje. Hij was goed gekend en een vooraanstaande persoon die iedereen, die erom vroege, graag van dienst was. 

Het was een gelovige man en al even vroom was zijn echtgenote, die ik later mocht leren kennen.

Fr v.d Bergh, was altijd onderweg om te werken tot laat in de nacht. Restaurant of café bezoek stond niet als noodzakelijk bovenaan op zijn dagprogramma. Alles was even netjes als geordend in zijn levenspatroon. Het was te zien dat hij zijn school opleiding gedaan had bij de Jezuïeten, dat werd me later toch over hem verteld. 

 

In de loop van meerdere bijeenkomsten liet hij verstaan dat het hem allemaal teveel werd en dat hij met zijn vliegcursus zou stoppen.

Hij vroeg me om zijn privaat piloot te willen worden om hem met zijn vliegtuig, dat toen nog niet aangekocht was, te verplaatsen. De vluchten zouden voornamelijk gaan tussen Antwerpen (Deurne) naar Sardinië en het zuiden van Frankrijk (Montpellier – Nimes) en bij gelegenheid in het begin naar Spanje.  

 

Ik was vereerd en in de wolken van geluk. Ik forceerde mijn verdere lessen en deed mijn uiterste best om zoveel mogelijk informatie in te winnen betreffende het beroep van privaat piloot. Enkele weken gingen voorbij toen Fr v.d Bergh afkwam met een vast besluit van een luchtvaart  maatschappij - een Airtaxi maatschappij te stichten op Deurne.  

 

Ik moest van hem mijn vliegen maar even laten rusten en zou vanaf nu me moeten bezig houden met het oprichten van een Airtaxi maatschappij. Het inrichten van een (basis) kantoor en nog verschillende andere kantoren in België. De bijkantoren van Oostende - Middelkerke en Luik - Bierset. Het aanwerven van het nodige personeel en alles wat daar rechtstreeks en onrechtstreeks mee in verband zou staan. 

Ik zou vanaf nu zijn directeur -en organisateur van de “Delta Air Transport” worden.  

 

Alles wat ik zou doen en verder deed was in opdracht van Fr v.d Bergh en zijn Airtaxi maatschappij. Zo huurde ik een eerste verdieping op de luchthaven, een zeer grote ruimte, om er ons kantoor onder te brengen. De locatie was uitmuntend. We hadden zicht over gans de luchthaven en haar landingsbaan plus de tarmac waar de toestellen geparkeerd staan. 

Deze locatie van de Regie der Luchtwegen moest door ons worden gerenoveerd. Het stond jaren leeg en was heel erg verkommerd geraakt. Met een stel vakmensen werden er valse plafonds en muren geplaatst. Verlichting geplaatst en vloeren gelegd. In het plafond zaten groten licht baken en op de vloer kwam vasttapijt. Daarin werden vijf burelen en de nodige bijhorigheden geleverd. Alles was nieuw en beantwoorde opdat moment aan de gestelde normen. In het achterste lokaal liet ik een navigatiekamer maken waar alle kaarten en luchtvaartdocumentatie te vinden was (zoals de Jeppersen Leather Airway Manual Service Flight Case) , informatie van over heel de wereld. Europa was onze eerste werk zone, daar het nog steeds geen al te zware (grote) toestellen zijn.

 

 

Aangaande Airtaxi.

 

Het zou een bedrijf, een firma worden, dus stichtte Fr v.d Bergh een naamloze vennootschap. Het merendeel van de vennoten waren vrienden, Mr. Fransen en Ramon allen immobiliën makelaars zoals Immo Flandrimo. In de directe toekomst zouden deze al direct gebruik kunnen maken van de nieuwe maatschappij. Aan de andere kant verzekerde deze klanten aandeelhouders reeds een regelmatig inkomen voor de verse opgerichte firma.

Samen staken we de koppen bijeen om een geschikte naam te vinden en die nog niet gebruikt werd door andere luchtvaartmaatschappijen.

Fr v.d Bergh en zijn vennoten kozen unaniem voor het door mij uitgewerkte logo en de naam van “Delta Air Transport” afgekort “DAT”. Eerst koos Frans van den Bergh voor Delta Air Service, maar die voldeed niet. Mijn voorstel heb ik voorgelegd, volledig uitgewerkt en in kleuren – zowel de tekening van het logo dat jaren zou dienen en zelfs nu nog in gebruik blijkt te zijn. De stickers die overal zouden opkomen zelf op de vliegtuigen liet ik drukken in de gemeente Lier.

In de vennootschap werden op technisch advies van de heer Van Grieken van Sotramat drie nieuwe toestellen aangekocht en in gebruik genomen door Fr v.d Bergh. Het was zijn persoonlijk toestel met Belgische inschrijving “OO-VDB”. Het was een Cessna Centurion, nog nooit op Deurne gezien. Daarbij kocht hij achteraf een Cessna Puch-Pull, inschrijving OO-VDA, een bi - moteur en een Cessna Skywagon OO-VDC. Later zouden er nog enkele Beachcraft toestellen bijkomen. Zulk een initiatief had de luchthaven in jaren niet meer gekend. Het was de periode dat ook de NV Sotramat Flying School gestart was met zijn activiteiten. Plots werd de luchthaven uit zijn slaap gerukt en er ontstonden fors activiteiten alsook een hele boel neven activiteiten.

De Start.

Zo als het gebruikelijk is werd er ook een receptie gehouden in de vertrekken in de hall van de luchthaven waar de champagne en andere drankjes rijkelijk vloeiden.

Alle vennoten vrienden, kennissen en potentiële klanten waren uitgenodigd en aanwezig. Vooral de pers deed zijn werk naar behoren want die waren vanzelfsprekend ook aanwezig voor de nodige publiciteit die eraan gegeven moest worden.

Toespraken werden gehouden door de heer commandant van de luchthaven, destijds de heer Jos Ghoos. Verder deed de Graaf Daniël le Grelle een toespraak voor DAT en het behoud van onze luchthaven van Deurne - Antwerpen. Vanzelfsprekend heeft Frans van den Bergh een woordje geplaatst naar zijn gasten en dit met betrekking tot zijn nieuwe onderneming.

Rechts van Mr. Barrois zijn echtgenote Verdonck Jeannine met haar vriendin Solange Marchand. 

Top Page

Home